ДАР ЗЕРИ КУДУМИ МОДАРОН АСТ.
МОДАР он сарчашмаи чушони хаётест,ки хастии моро аз файзи худ шодоб мегардонад.МОДАР-сарчашмаи мехру мухаббат,шавкати беканор, нури хар як хонадон аст..
МОДАР!-туи он мохи дурахшоне,ки бо нури мехрборат шабхои тираю торики моро равшан месози.
МОДАР!-ту офтоби дар зиндаги,ки моро гармию рушнои мебахши.
МОДАР!-зиндаги аз ту огоз мешавад ва дунё аз буйи мукаддаси ту атрогин аст.…
МОДАР!-бонуи хар як хонадону хуснбахши замину нусратбахши тамоми рухи инсон хасти.
МОДАР!-сафедии муи сарат барои фарзандонат рохи сафеди зиндагист.
МОДАР!-нафаси ту насимест,ки оромишро дар чону тани мо чори мекунад.
МОДАР!-чехраи нуронии ту барои мо азизу мукаддас аст.
МОДАР!-дасти навозишгари ту таскинбахши мо дар лахзахои душвории зиндаги аст.
МОДАРЧОН хар як тори муятро мепарастам,зеро муи чун шаб сиёху руи чун сапедат барои ба камол расидани чигарбандонат сапед гаштаву дар рухсорахои гули садбаргат ожангхо падид омадаанд.Тамоми умр бахри пешравию саодатмандии рузгори фарзандонат кушиш кардаи ва ба зиндагии мо шукуху шахомат бахшидаи.

САЧДА ОРАМ ПЕШИ ПОЯТ,МОДАРАМ,
САДКАИ ХАР ТОРИ МУЯТ,МОДАР.
МОДАР!-ту сачдагох ва офтоби дурахшоне хасти дар хаёти мо фарзандонат,пас дуоямон кун,МОДАР, ки бихишт зери кудуми МОДАРОН аст.
ЯКЕ СИМУ ЗАРУ ГАВХАР БИХОХАД,
ЯКЕ САД АХТАРИ ДУНЁ БИХОХАД.
ДИЛИ МАН АЗ ХАМА КОЛОИ КИММАТ,
ДУОИ ХАЙРИ МОДАРРО БИХОХАД.

НАВРЎЗ ПАЙВАНДГАРИ ДИЛЊОСТ
Эмомалї Рањмон- Раиси Љумњурии Тољикистон дар тавсифу ситоиши Наврўзи оламафрўз
Иди Наврўзро, ки бо фарорасии он гармии љонбахши бањорї оѓоз меёбад, љашни шукўњи табиат ва овони эњёи он гуфтаанд. Воќеан, Наврўз давраест, ки Замин ба мењвари Хуршед баромада, рўзу шаб баробар мешавад ва кулли инсону мављудотро рўњу равони тоза бахшида, ба ояндаи нек, рўзгори обод ва пешрафту созандагї њидоят мекунад.
Иди Наврўз, ки дар њамаи давру замонњо аз љумлаи бузургтарин љашнњои муќаддаси миллї ва оини зиндагисози мардум ба њисоб меравад, њамчун рамзи корњои бањорї ва файзу баракати сол, пеш аз њама, ба кишоварзон нерўву илњоми тоза ато мекунад. Наврўз бо наќши созандаи хеш ба шудгор ва кишту кори замин, пошидани донаи умед, шинондани нињол ва гулу гулбуттањо, хуллас оѓози њамаи корњои мавсими бањор њидоят менамояд.
Халќи тољик Наврўзро бо хурсандиву арљгузории беандоза таљлил карда, бењтарин орзуву ормонњои худро бо Наврўзи хуљастапай пайванд медонад. Тамоми оинњои ибратомўзи наврўзї, ки моњиятан сарчашмаи бузурги ахлоќиву тарбиявї ва бунёдкориву созандагї мебошанд, имрўз низ барои њар фарди огоњу солимфикр чун манбаи умеду ормонњои наљибу созанда ва василаи худшиносиву љањоншиносї хизмат мекунанд.
Наврўз дар тасаввур ва ойини миллати ќадимаи мо ва умуман, нажоди ориёї иди пирўзии нур бар зулмот ва тантанаи некї бар бадї аст. Наврўз, ки як иди хеле табиист, натанњо ба дили мардумони ориёї, балки ба ќалби халќу миллатњои дигар њам ба таври љовидонї маскан гирифтааст. Ин яке аз далелњои равшани наќши тамаддунсози миллати куњанбунёд ва фарњангии мост.
Наврўзи аљдодии мо дар роњи ташаккули таърихии худ мушкилию монеањои зиёдеро паси сар намуда, чун суннати воло ва расми деринаи миллии тољикон ба бисёр мамлакатњои Машриќзамин роњ ёфта, тадриљан арзиши умумибашарї пайдо кардааст.
Кишвари мо - Тољикистон сарзамини хуршедї ва як гўшаи бињишти рўи замин аст, ки бо ќадами мубораки Наврўз табиат ба гулистон табдил ёфта, бо љомаи сабзи худ ба мо зиндагии хуш ва нуру сафоро њадя меорад.
Наврўз баёнгари тафаккури таърихї, симои маънавї, орзую ормон, расму ойин, љањонбинию љањоншиносии миллатамон буда, дар тўли мављудияташ арзишњои фарњангию миллии моро дар таркиби худ њифз кардааст. Боиси ифтихор ва сарфарозии мардуми мост, ки Наврўз њамчун иди бањор, эњёи табиат ва фарорасии Соли нав ба таърихи бисёр халќу миллатњои љањон ворид гашта, њаёти онњоро рангу таровати тоза бахшидааст.
Наврўзи дилафрўз идест, ки дар фасли гулшукуфи зиндагї омада, одаму оламро љавон месозад, пироњани куњанро дур андохта, либоси нав ба бар мекунад, инсонњоро ба њам дўсту дилњоро ба дилњо пайванд месозад.
Љашни Наврўз, ки зодаи хирад, андеша, љањонбинї ва тафккури гузаштагони бузурги мо мебошад, дар замири худ љавњари некї, накўкорї, бахшишу мењрубонї, покизагии рўњонї ва љисмонї, созандагию бунёдкориро дорад.
Наврўз яке аз ќадимтарин ва азизтарин љашнњои миллии мардуми ориёинажод буда, бо мурури замон ба иди дар њаќиќат халќї мубаддал шудааст. Халќи мо бењтарин орзуву умеди худро ќабл аз њама бо Наврўз, яъне Соли нави анъанавии аљдодии хеш пайванд медињад. Наврўз пайки шодиву сурур, шукуфоиву зебої, оѓози кишту кори бањорї, паёми эњёи табиат мебошад ва гардише дар рўњу љони одамон падид меорад.
pic navroz
Тољикистон Ватани Наврўз аст
Базми гул дар чамани Наврўз аст,
Савти ѓул-ѓулфикани Наврўз аст,
То ба гардун сухани Наврўз аст,
Тољикистон Ватани Наврўз аст.
Бўйи Наврўз расад аз њама дар,
Рўйи Наврўз расад аз њама дар,
Њама дар перањани Наврўз аст,
Тољикистон Ватани Наврўз аст.
Ном Наврўзу насаб Наврўз аст,
Исми њар бахтталаб Наврўз аст.
Фасли армоншикан Наврўз аст,
Тољикистон Ватани Наврўз аст.
Сабзгун пуштаву сањрои Ватан,
Сабзпўш аст њама љойи Ватан,
Сабз љон дар бадани Наврўз аст,
Тољикистон Ватани Наврўз аст.
Ба муродаш њама дилдода расад,
Ба њама бахти худодода расад.
Њама дар анљумани Наврўз аст,
Тољикистон Ватани Наврўз аст.
Базми гул дар чамани Наврўз аст,
Њама дар перањани Наврўз аст.
Њар куљо анљумани Наврўз аст,
Тољикистон Ватани Наврўз аст.

САЛОМ МОДАР, САЛОМ БАР ОН МОДАРЕ, КИ ОФАРИДГОРИ ОЛАМ БИХИШТИ ЧОВИДОНРО ПОЯНДОЗИ ПЕШИ ПОЯТ КАРД, ВА ТАМОМИ ЗЕБОИЮ ЭХТИРОМРО ЯКЧО НАМУДУ ДАР ЗАМИН МОДАР ОФАРИД, КИ ИМРУЗ ОФАРАНДАИ НАСЛИ ОДАМИЗОД ДАР ЗАМИН БА ХИСОБ РАФТА АРЗАНДАИ ТАХСИНУ ОФАРИН АСТ. САЛОМ БА ОН МОДАРЕ. КИ ЗАХМАТХОИ БЕ БАХОЕРО БАХРИ ТАВЛИДУ БА ВОЯ РАСИДАНИ ФАРЗАНДИ ХУД ПУШТИ САР МЕКУНАД. САЛОМ БА ОН МОДАРЕ, КИ ИМРУЗ ДАР ТАНХОИСТ ВА ОРЗУИ ОНРО ДОРАД ТО ФАРЗАНДИ У, ЧИГАРБАНДИ У ПУШТИ ДАРАШ БИОЯДУ БО САДОИ БАЛАНД С…АЛОМ МОДАРЧОН ГУЯД. САЛОМ БАР ТАМОМИ МОДАРОНЕ, КИ ИМРУЗ ДУР АЗ ФАРЗАНЧОНИ ЧОНИ ЗИНДАГИ ДОРАДУ ОРЗУИ ДИДОРИ РУИ ОНХОРО ДОРАД. САЛОММодар! Чӣ калимаи ширину рӯҳнавозе! Вақте модар мегӯем, вуҷудамонро ҳиссиёти гарму нарме фаро гирифта, қалбамон таскин меёбад ва пеши назар симои азизтарин шахсе падидор мегардад, ки як умр барои фарзанд кору зиндагӣ кардааст. Бале, танҳо модар барои фарзанд меҳрубонтарину ғамхортарин кас аст, ки ҳатто ҷонашро дареғ намедорад. Танҳо модар фарзандро нӯҳ моҳ дар батн бо эҳтиёт парварида бо чӣ дарду машаққат ба дунё меораду ҳамон лаҳза ҳама азобҳои кашидаашро фаромӯш карда тифла…кашро бо меҳри беандозае ба оғӯш гирифта, пистон ба даҳонаш мегузорад. Модар аст, ки шаб то саҳар нахуфта беминат сари гаҳвораю болини ҷигарбанд алла мегӯяду луқмаи лазизтаринро на ба даҳони худ, балки ба даҳони фарзанд мегузорад. Модар аст, ки барои фарзандон хона обод мекунад, ба ҷабри шавҳар ба хотири фарзанд сабру тоқат менамояд, хӯрок мепазаду либос мешӯяд, нахӯрдаю напӯшида бо нияти нек ҷиҳоз ҷамъ мекунад, нозу итоб, қаҳру ғазаби ҷигарбандашро таҳаммул карда, назди касе лаби шикоятро во намекунад ва ҳамеша ҷурму нуқсашро пинҳон медорад. Ба ин бузургии модар боз чиро метавон баробар кард?! Ҳеҷ чизро!
Аз уқёнус пурсидаанд.
- Аз ту пурталотумтар чист?
- Гуфт: Дили модар!
Аз Офтоб пурсиданд:
- Аз ту гармтар чист?
- Гуфт: Дили модар!
Аз кӯҳ пурсиданд:
- Аз ту сахттару устувортар чист?
- Гуфт: Ҷисму матонати модар.
Аз чашма пурсиданд.
- Аз ту софу поктар чист?
- Гуфт: Меҳри модар.
Худоё! Аз ту бахшандатар боз кӣ буда метавонад? Нидо омад: Модар!
Аммо мо фарзандон ин ҳама бузургию шаҳомати модарро ба назар нагирифта, барои хизматҳояш бо чӣ посух мегӯем? Бо бемеҳрӣ, бепарвоӣ, сангдилию бераҳмӣ. Магар модар гунаҳгор аст, ки моро ба олами ҳастӣ оварда ба воя расонид?! Магар модар гунаҳгор аст, ки мо аз дасту доманаш дошта шевои роҳгардӣ омӯхтему сар ба зонуяш гузошта ба хоби ноз рафтем? Чаро модар баҳри фарзанд аз ҳама чиз рӯй метобаду мо фарзандон ба хотири зану шавҳари худ осон аз баҳри модар мегузарем?!
Чаро модар айёми кӯдакию нотавонии фарзанд барояш меҳнату заҳматашро дареғ намедораду фарзандон айёми пирию нотавонии модар ӯро ба ҷои такягоҳию дастгирӣ ва нигоҳубин партофта мераванд, таҳқиру озор медиҳанд, як пиёла чойи худро миннат мекунанд?! БАР МОДАРОНЕ. КИ БЕМОРАСТАНДУ БА ДИЛБАРДОРИ НИЁЗ ДОРАНД.

ТАМОМИ МОДАРОНУ БОНУВОНИ КИШВАРРО БО ФАРО РАСИИ РУЗИ ИДАШОН ТАБРИК ГУФТА БАРОЯШОН ТАМОМИ ХУШИХОИ ЗИНДАГИРО ОРЗУМАНДАМ, БИГУЗОР ХАНДАИ ТИФЛАКОНИ НАВЗОД ХАМЕША ЗИННАТ ДИХАНДАИ ХОНАДОНИ ШУМО БОШАД ВА ХЕЧГОХ ХАСТАГИЕРО ДАР ЗИНДАГИ ЭХСОС НАКУНИ ЗЕРО ХАСТАГИИ ЗАН ИН ХАСТАГИ ДАР ЗИНДАГИИ МО ХОХАД БУД. ИЛОХО КУЛЛИ МОДАРОНИ ТОЧИКРО ХУШБАХТ ВА ЗЕБО НИГАХДОР. ИД МУБОРАК МОДАРЧОН

 

Албатта, вакте ки мо дар бораи Точикистон гап мезанему давлати точикон мегуем, онро дар назар дорем, ки хар нафаре ки дар Точикистон зиндагй мекунаду онро ватани худ мехисобад, шахрванди он аст, бояд забони точикиро донад, ин забонро ба сифтаи забони кори истифода барад. Мардум бояд дарк кунанд, ки ба ин забон эхтиёч доранд ва бе ин забон дар Точикистон зиндагй пеш намеравад. Умумй шудани забон дар хамин шакл мешавад. Шумо Амрико раведу забони англисиро надонед, кор пайдо карда наметавонед. Дар Фаронса бошад хатто баркасдона ба англией гап намезананд. Дар Точикистон хам эхсос шуданаш лозим, ки то шахс забони точикиро надонад, вай зиндагии хуб сохта наметавонад. Миллй шудани забон дар хамин нукта ифода меёбад. Инро зуран чорй карда намешавад, хар шахс бояд дарк кунад, ки донистани забони тачикй ба вай даркор аст. Лакай, узбек, рус, туркман -хар кавме ки дар худуди Точикистон хаст, бояд забони точикиро донад. Шумо вакте забони муховараи байни миллатхо мегуед, он гуна ки дар Конуни забон омадааст, забони русиро дар назар доред?
Ифтихори миллим мо пеш аз хама бояд ватанамон бошад. Хамин ватани худро мо холо пурра муайян накардаем. Дар баъзе фахмишхо он аз Хинд cap шуда дар Ирок, тамом мешавад. Мо бояд консепсияе дошта бошем, ки чиро ба сифати ватани кадимй ва ватани имруза бояд шиносем, муайян кунем, ки онхо як маъно доранд ё не. Инро мо бояд муйян кунем. Аз кадом таърих бояд ифтихор намоем. Масалан, мо аз замони Зардушт ифтихор дорем, аз замони Искандари Макдунй ифтихор дорем. Баъзе чашнхоро агар бинед, хама подшохони гузаштаамон боиси ифтихори мо гаштаанд. Инро бояд як бор ба андеша гирифт, ки хамин дуруст аст ё боз ягон рохи дигар шояд бошад. Ин гуна муносибат ба тамаддуни даврони исломй хам чой дорад. Мо холо бо шумо ба ин масъала, яъне таносуби дину миллат дахл хохем кард, зеро ин нукта дар чахони кунунй хеле мухим шудааст

Дар калла ҳатто бод не, ин боданӯшӣ аз куҷо?
Бо пӯстғафсӣ ин ҳама чарминапӯшӣ аз куҷо?
Дирӯз бехомак будӣ, бекозаю бомак будӣ,
Ҳоло ба бозори ҷаҳон мошинфурӯшӣ аз куҷо?
Долар ба каф барги хазон, дуздӣ накардӣ? Рост гӯй,
Даври лабон кафки даҳон, дарёхурӯшӣ аз куҷо?
Дӣ будӣ беизораке дар кӯчаю бозораке,
Бо зеҳни кунду ақли кунд ин тундҷӯшӣ аз куҷо?
Дирӯз таппак мезадӣ, дар пода ҷуфтак мезадӣ,
Ай сустаку мустак шеърхои лоик шерали бигӯ, ин сахткӯшӣ аз куҷо?
Дирӯз хомӯшак будӣ, оҷиз чу харгӯшак будӣ,
Имрӯз бонгат то фалак, ваҳйи сурӯшӣ аз куҷо?

*Дасти дуои Модар*
Модар,модаро шири сафедам доди,Дунё бо умед хасту, умедам доди.То бар сари ман, чи ояд аз бешу ками, Ту дар сари гахвора навидам доди ...
Модарчон вақте, ки ман ба дунё омадам ту маро дида тамоми ғаму ғуссаи дунё аз сарат дур шуд ту маро дида, аз ду чашмомони сиёхат ашк мисли борон мерехт.Ман хамон ашкхоро медидам модарчон вале забон надоштам бароят бигўям, гиря макун модарчон охир ман саломат ба дунё омадам. Модарчони азизам вақте,ки ман дар гаҳвора бо як садои баланд гиря мекардам ту давон-давон ба сўям омада суруди алла мехонди.-Оҳ! хамон садоят модарчонам. Модарчонам вақте,ки ман рўи ҳавли бози мекардам,ту аз дур маро назорат мекардию мегуфти;Худовандо чихел фарзанди ман зебо аст.Модарчони азизам вақте,ки ман оҳиста-оҳиста калон шудам ту маро аз дастонам гирифта ба мактаб мебурди ва аз дари мактаб бо бўсаҳои ширинат ба синфхона мегуселонди модар.Вақте ки ман аз мактаб ба хона бармегаштам ба дарвозахона медаромадам ту маро дида оғўшҳоятро мекушоди модар ман ба даруни оғўшат медаромадам -Оҳ ҳамон бўйҳоят модарчони азизам,ту худад нахўрдию маро хўронди ту худад напўшидиву маро пўшонди ту маро аз ҳеч кас камам накарда ба воя расонди модар. Инқадар нозанин ҳасти,ин қадар меҳрубон ҳасти,дўстат медорам модарчонам Якшаба ранче,ки модар кашид Бо ду чахонаш натавон баркашид Модар чароғи хонадон модар,

 Густариши ахлоӄи хамидаи инсонӣ ба пешрафту рушди ӌомеа бахусус ӌавонон, бидуни иштибох мусоидат мекунад.Худои таборак, мехрубон ва таоло бандагони некхислату саховатманд ва шикастанафсу хоксор, некбину боимонашро бисёр дӯст медорад ва дар дунёву охират аӌрашонро медихад.